Franz Josef

Vanuit Queenstown gaan we naar Franz Josef. Hiervoor moeten we de pas over. Het is tot aan de pas een mooie tocht. De zon schijnt en het is redelijk warm. Onderweg zien we niet alleen veel wijngaarden, maar ook veel fruitteeltbedrijven. De bomen zijn vaak ingepakt met gaas. Meters lang en diep. We rijden langs het meer Hawea. Dat ligt aan onze rechterhand. Daarna hebben we het meer Wanaka aan onze linkerhand. Totdat dit meer eindigt bij Makarora. Daar nemen we een kleine pauze. Het dorp is een paar huizen en een wc groot. Ha, ha. Maar overal kun je aan diverse buitenactiviteiten deelnemen, bijv. kajakken, jetboat varen, helicoptervluchten naar Aoraki/Mount Cook en de gletsjers. En nog veel meer.
De Haastpass stelt niet echt wat voor. Je zit niet op het hoogste punt van de Southern Alps of zo. Daarna begint het regenwoud. Dat is wel bijzonder. We zien veel ferntrees, en andere onbekende vegetatie. En het is er nat, nat en nat. En heel veel watervallen, ook tot op de weg. Die is trouwens erg smal en bochtig en daardoor lastig te rijden. Maar het lukt me wel. En het is begonnen met regenen en dat zal niet meer ophouden vandaag. We maken nog een stop bij Bruce's Bay, aan de Tasman Zee. De golven zijn wild en hoog. Maar machtig om te zien. Aan het eind van de middag komen we dan eindelijk op de camping aan. Deze ligt iets buiten het dorp. En we gaan al snel naar het centrum om lekker te gaan badderen in de Hot Pools. Het water in de drie baden ( die zijn in de buitenlucht, bij de weg) is 36, 38 en 40 graden. Die laatste is mij toch te warm. Maar we hebben genoten. Daarna eten bij een Aziatisch restaurant er tegenover. Mmm... Heerlijk.
Vandaag, het is alweer woensdag, blijken de wolken tot bijna in de stad te hangen en het regent ook alweer. We besluiten niet naar de gletsjer toegaan lopen. Je kunt toch nauwelijks iets zien. Maar we gaan de echte Rowi kiwi's bekijken in het West Coast Wildlifecenter in Franz Josef. Ze hebben daar dag en nacht omgewisseld, zodat wij de dieren kunnen bekijken. Het zijn nachtdieren, vandaar. In het donker weliswaar, maar dat went. Er is een jonkie van elf dagen en een van een maand bij. En ook een volwassen kiwi. We moeten heel stil zijn, om de dieren niet te laten schrikken. Ze zijn erg schuw.
Als ik hier zou moeten wonen, zou ik emmers met anti-depressiva moeten slikken. Het regent hier meer 4.5 meter per jaar.

Uiteindelijk gaan we op weg naar de Pancake Rocks. Die liggen boven Greymouth, waar we willen overnachten. Hoe verder we van Franz Josef komen, hoe mooier het weer wordt. Uiteindelijk hebben we zelfs zon. We rijden kilometer na kilometer door regenwoud, langs weiden met schapen of koeien, dan weer een berg op en weer door het regenwoud. Na Greymouth komen we op een kustweg en daar zien we de oceaan weer met zijn witte, beukende golven. De Pancake Rocks en de Blowholes zijn machtig om te zien. De golven bulderen en slaan met geweld tegen de rotsen. Er stuift water door de Blowholes. Ik zou er uren naar kunnen luisteren, maar uiteindelijk gaan we terug naar Greymout en naar de camping daar.
Ook hier is de zee verre van rustig. Maar het is een heerlijk slaapverwekkend geluid. Ik zal vast goed slapen vannacht.
We gaan eten in een restaurant op loopafstand en op de terugweg maken we een wandelingetje over het plaatselijke kerkhof. Weer eens wat anders dan anders. Er ligt iemand begraven die in Amsterdam is geboren. Gestorven in 1869 of zoiets. Ook ligt er een mevrouw die met Florence Nightingale heeft gewerkt op de Krim. Interessant deze geschiedenissen. Morgen vertrekken we via Arthur's Pass naar Christchurch. Daar is het prachtig weer en lekker warm. Nog even rustig aan doen voor we zondag naar huis vliegen.
Wat de foto's betreft, ik,heb er nog enkele geüpload. Toch gaat dat niet altijd even goed. Maar ja, dan kom je t.z.t. de rest maar bij ons kijken.